Tahafut Al-Falasifah | Sabih Ahmad Kamali Pakistan Philosophical Congres Publication no. 3 | translated into English by Sabih Ahmad Kamali | Uitg.: The Pakistan Philosophical Congress Lahore |

Tahafut Al-Falasifah | Sabih Ahmad Kamali Pakistan Philosophical Congres Publication no. 3 | translated into English by Sabih Ahmad Kamali | Uitg.: The Pakistan Philosophical Congress Lahore | Engelstalig |Introductie†IWeerlegging van het geloof van de filosofen in de eeuwigheid van de wereld†IIWeerlegging van hun geloof in de eeuwige natuur van de wereld, tijd en beweging†IIIVan hun oneerlijkheid door te zeggen dat God de agent en de maker van de wereld die Zijn handelen of product is: en de uitleg van de feit dat deze woorden slechts een metaforische, niet echte, betekenis voor hen hebben†IVOm hun onvermogen om het bestaan van de schepper van de wereld†VVan hun onvermogen om met rationele argumenten te bewijzen dat God ÈÈn is, en dat het niet mogelijk is om elk twee noodzakelijke wezens aan te nemen waarvan niet is opgevangen†VIWeerlegging van hun ontkenning van de Goddelijke Eigenschappen†VIIWeerlegging van hun stelling dat het onmogelijk is dat iets moet een geslacht met God delen, van Hem gescheiden worden door differentia; en dat de intellectuele indeling in geslacht en differentia is niet op Hem van toepassing†VIIIWeerlegging van hun stelling dat Gods eenvoudig wezen is ó d.w.z. het is puur zijn, zonder een essentie waaraan het bestaan zou gerelateerd zijn ó en dat noodzakelijke bestaan is voor Hem wat essentie is voor elk ander wezen†IXVan hun onvermogen om met rationele argumenten te bewijzen dat God niet lichaam†XVan hun onvermogen om met rationele argumenten te bewijzen dat er een oorzaak of schepper van de wereld†XIWeerlegging van die filosofen die stellen dat God de Andere, en dat Hij de soorten en geslachten kent in een universele manier†XIIAan toon hun onvermogen om te bewijzen dat God Zichzelf kent†XIIIWeerlegging van hun leer dat God (moge Hij verhoogd worden boven wat zij zeggen) niet weet welke gegevens deelbaar zijn in overeenstemming met met de verdeling van de tijd in ‘zal zijn’, ‘was’ en ‘is’†XIVOm hun onvermogen om te bewijzen dat de hemel is leeft en god gehoorzaamt door zijn roterende beweging†XVWeerlegging van wat zij beschouwen als het doel dat beweegt de hemel†XVIWeerlegging van hun theorie dat de zielen van de hemelen zich bewust van alle bijzonderheden die hun oorsprong vinden in de wereld†XVIIWeerlegging van hun geloof in de onmogelijkheid van een afwijking van de natuurlijke gang van zaken†XVIIIVan hun onvermogen om een rationele demonstratie te geven van hun theorie dat de menselijke ziel is een geestelijke substantie die op zichzelf bestaat; is niet ruimtevullend; is niet lichaam, of op het lichaam gedrukt; en is niet verbonden of losgekoppeld van het lichaam ñ zoals God is noch binnen de wereld, noch daarbuiten, of zoals de engelen zijn†XIXWeerlegging van hun stelling dat, nu ze tot stand zijn gekomen, de menselijke zielen kan niet worden vernietigd; en dat hun eeuwige natuur het maakt onmogelijk dat wij ons hun vernietiging kunnen voorstellen†XXWeerlegging van hun ontkenning van de opstanding van lichamen††Conclusie