Van Theorema naar Sectio Divina | Dr. H. A. Naber | 1939 | Uitg.: W.P. van Stockum & Zoon N.V. ‘s-Gravenhage |

Van Theorema naar Sectio Divina | Dr. H. A. Naber | 1939 | Uitg.: W.P. van Stockum & Zoon N.V.† ‘s-Gravenhage |Naber, Henri Adrien, natuurkundige en wetenschapshistoricus (Zwolle 11-9-1867 – Soest 27-6-1944). Zoon van Samuel Adrianus Naber, hoogleraar Griekse en Romeinse letteren en oudheden, en Anna Elizabeth l’HonorÈ. Gehuwd op 7-8-1902 met Petronella Jacoba Boelen. Uit dit huwelijk werden 1 zoon en 1 dochter geboren.Al op zeer jeugdige leeftijd verhuisde Henri Naber van Zwolle naar Amsterdam, waar zijn vader in 1870 hoogleraar aan het Athenaeum Illustre was geworden. Hier groeide hij op in een typisch geleerdengezin: een broer, Jean Charles, zou een vooraanstaand rechtsgeleerde worden en een zuster, Johanna, een produktief geschiedschrijfster. Henri doorliep de HBS en het gymnasium en begon in 1886 met de studie wis- en natuurkunde aan wat inmiddels de Universiteit van Amsterdam was geworden. Als een echte Naber liet hij zich daar kennen als een eigengereide student. Uit de artikelen die hij voor het studentenblad†Propria Cures†sch reef – in 1891 was hij zelf enige maanden redacteur – blijkt sympathie voor het anarchisme van Tolstoj en Kropotkin. Zijn kritiek op het al te theoretische karakter van de studie en de afstand die tot de maatschappij werd bewaard, bezorgde hem een moeizame verhouding met zijn leermeesters, de natuurkundige prof. J.D. van der Waals en de wiskundige prof. D.J. Korteweg. De gespannen verhouding met het gezag van de ‘officiÎle’ wetenschap zou als een rode draad door zijn leven lopen.Vanaf 1892 deed Naber proeven op het gebied van de elektriciteitsmeting. Al spoedig raakte hij ervan overtuigd dat de zogeheten waterstofvoltameter – een weinig bekend, oorspronkelijk door Faraday uitgevonden instrument, waarin de stroomsterkte wordt gemeten met behulp van de hoeveelheid waterstof en zuurstof die bij elektrolyse van water vrijkomt – veel beter voldeed dan de gebruikelijke apparaten, die een nauwkeurige en omslachtige weging vereisten. Aangezien met de verkeerde toestellen werd gewerkt, deugde volgens Naber ook het juist in deze tijd (1893) ingevoerde absolute stelsel van elektrische eenheden niet en begon hij een niet aflatende campagne tËgen dit systeem en vÛÛr de waterstofvoltameter.